روش های تشخیص سرطان ریه:
غربالگری سرطان ریه در افراد بالای ۵۵ سال و افرادی که سالهاست به شدت سیگار میکشند صورت میگیرد. پزشکان ریه برای تشخیص سرطان ریه از طیف گستردهای از روشهای تشخیصی و آزمایشات استفاده میکنند. این روشهای تشخیصی عبارتند از:
بررسی پیشینهی پزشکی و معاینهی فیزیکی:
در صورتی که پزشکان به سرطان ریه مشکوک باشند، علاوه بر معاینهی بالینی، سوالاتی در مورد علائم و عوامل خطر پیشرفت سرطان مانند سیگار کشیدن، علائم تنفسی، انسداد مجاری هوایی یا عفونت ریهها خواهند پرسید. از علائم تشخیصی بیماری مزمن ریوی، سیانوز (رنگ آبی پوست و غشاهای مخاطی ناشی از نبود اکسیژن کافی در خون) و کلابینگ یا چماقی شدن انتهای انگشتان است.
آزمایشات تصویربرداری:
هرگونه ضایعهی غیرطبیعی توسط عکس سادهی اشعهی ایکس، ام آر آی، سی تی اسکن و اسکن PET قابل تشخیص است. این اسکنها جزئیات بیشتری از توده را فراهم میکنند و ضایعات کوچکتر را نیز پیدا میکنند.
آزمایش خلط:
در صورت وجود سرفهی خلط دار، بررسی میکروسکوپی خلط میتواند در تشخیص سلولهای سرطانی کمک کند.
بیوپسی:
نمونه برداری از بافت ریه یا دیگر ارگانهای بدن مانند کبد، میتواند در تایید سرطانی بودن سلولهای توموری و متاستاز سرطان کمک کند. نمونهها برای تجزیه و تحلیل به پاتولوژیست ارسال میشوند. در صورت مثبت بودن نتیجه، برای بررسی گسترش سرطان، تستهای بیشتری مانند اسکن استخوانی استفاده میشود. نمونهی بافتی میتواند طی روشهای زیر تهیه شود:
برونکوسکوپی:
در حالی که فرد داروی آرامبخش دریافت کرده است، لولهای مجهز به لامپ کوچکی در انتها، به گلوی وی فرستاده میشود و امکان بررسی دقیقتر ریهها را فراهم میکند.
مشاهدهی فضای سینهای:
پزشک در پایین گردن برشی ایجاد میکند و به وسیلهی آندوسکوپ از گرههای لنفاوی نمونهبرداری میکند. این روش معمولا در بیمارستان و تحت بیهوشی عمومی انجام میشود.
:: بازدید از این مطلب : 147
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0