درمان اختلال استرس پس از سانحه می تواند به شما کمک کند تا کنترل زندگی خود را دوباره به دست آورید. درمان اولیه روان درمانی است، اما می تواند شامل دارو نیز باشد. ترکیب این درمان ها می تواند به بهبود علائم شما کمک کند:

به شما مهارت هایی را آموزش می دهد تا علائم خود را برطرف کنید

به شما کمک می کند در مورد خود، دیگران و جهان بهتر فکر کنید

یادگیری راه های مقابله در صورت بروز مجدد علائم

درمان سایر مشکلات اغلب مرتبط با تجربیات آسیب زا، مانند افسردگی، اضطراب، یا سوء استفاده از الکل یا مواد مخدر

مجبور نیستید به تنهایی بار PTSD را تحمل کنید.

روان درمانی

چندین نوع روان درمانی که گفتار درمانی نیز نامیده می شود، ممکن است برای درمان کودکان و بزرگسالان مبتلا به PTSD استفاده شود. برخی از انواع روان درمانی مورد استفاده در درمان PTSD عبارتند از:

شناخت درمانی. این نوع گفتار درمانی به شما کمک می‌کند تا روش‌های تفکر (الگوهای شناختی) را که شما را درگیر نگه می‌دارند، بشناسید - برای مثال، باورهای منفی در مورد خودتان و خطر وقوع دوباره چیزهای آسیب‌زا. برای PTSD، شناخت درمانی اغلب همراه با مواجهه درمانی استفاده می شود.

درمان از طریق مواجهه. این رفتار درمانی به شما کمک می‌کند تا با خیال راحت با موقعیت‌ها و خاطراتی که به نظرتان ترسناک می‌آیند، روبرو شوید تا بتوانید به طور موثر با آنها کنار بیایید. مواجهه درمانی می تواند به ویژه برای فلاش بک ها و کابوس ها مفید باشد. یک رویکرد از برنامه های واقعیت مجازی استفاده می کند که به شما امکان می دهد دوباره وارد محیطی شوید که در آن تروما را تجربه کرده اید.

حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR). EMDR نوردهی درمانی را با یک سری حرکات هدایت شده چشم ترکیب می کند که به شما کمک می کند خاطرات آسیب زا را پردازش کنید و نحوه واکنش خود را به آنها تغییر دهید.

درمانگر شما می تواند به شما کمک کند مهارت های مدیریت استرس را توسعه دهید تا به شما کمک کند شرایط استرس زا را بهتر مدیریت کنید و با استرس در زندگی خود کنار بیایید.

همه این رویکردها می توانند به شما کمک کنند پس از یک رویداد آسیب زا کنترل ترس پایدار را به دست آورید. شما و متخصص سلامت روانتان می‌توانید در مورد اینکه چه نوع درمان یا ترکیبی از درمان‌ها می‌تواند بهترین نیازهای شما را برآورده کند، صحبت کنید.

ممکن است درمان فردی، گروه درمانی یا هر دو را امتحان کنید. گروه درمانی می تواند راهی برای برقراری ارتباط با دیگرانی که تجربیات مشابهی را تجربه می کنند ارائه دهد.